Υπογονιμότητα ονομάζεται η αδυναμία ενός ζευγαριού για γονιμοποίηση μετά την πάροδο τουλάχιστον ενός έτους κατά την διάρκεια του οποίου το ζευγάρι είχε φυσιολογικές και ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις. Εάν 100 σεξουαλικά ενεργά ζευγάρια δεν χρησιμοποιήσουν καθόλου κάποια μέθοδο αντισύλληψης τότε περίπου τα 80 θα επιτύχουν εγκυμοσύνη σε διάστημα ενός έτους.
Η υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται σε:
- Διαταραχές της ωοθυλακιορηξίας (15-20%)
- Ανωμαλίες του τραχήλου της μήτρας (10%)
- Διαταραχές από τις σάλπιγγες και τις ωοθήκες (30%)
- Διαταραχές της μήτρας και του ενδομητρίου (5%)
- Διαταραχές του αντρικού σπέρματος (30-50%)
- Σε ποσοστό 10-20% παρά τον σχολαστικό έλεγχο δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο (ανεξήγητη υπογονιμότητα)
Για την διερεύνηση της υπογονιμότητας συστήνονται αιματολογικές εξετάσεις, υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών, υστεροσαλπιγγογραφία, διαγνωστική λαπαροσκόπηση για την γυναίκα και σπερμοδιάγραμμα για τον άντρα.
Ανάλογα με τα ευρήματα συστήνεται φαρμακευτική αγωγή ή κάποια μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (πρόκληση ωοθυλακιορηξίας, ενδομητρική σπερματέγχυση IUI, εξωσωματική γονιμοποίηση IVF κ.λ.π.) με πολύ καλά τις περισσότερες φορές αποτελέσματα.
Σχετικά άρθρα:
Ενδομητρίωση
Τεστ Παπανικολάου
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών